تمايلات جنسی و روابط عاطفی در عصر دیجیتال
رابطه بین اینترنت، تمایلات جنسی و روابط عاطفی رابطه‌ای طولانی است. سابقه این رابطه به سال ۱۹۸۰ بر می‌گردد، زمانی که شبکه‌هایی محلی مانند Usenet و Bulletin ابزاری برای پخش فایل‌های پورنوگرافیک و تصاویر مستهجن بودند. می‌توان گفت که مردم هم تقریبا با همین قدمت از اینترنت برای برقراری روابط بین‌فردی آنلاین استفاده کردهاند.
آمارها چه می گویند؟
اگر چه که برخی از تخمین‌ها و آمارها در رابطه با اینکه چه مقدار از اتصالات اینترنتی یا محتواهای موجود با موارد جنسی در ارتباط‌اند، کمی بزرگ‌نمایی شده است، در یک تحقیق که 5436 دانش آموز را مورد بررسی قرار داده اند نشان می دهد که تمایلات جنسی و روابط عاطفی نقش نسبتا کمی را در زندگی آنلاین دانش‌آموازن بازی می‌کند. به عنوان مثال، سه مورد از شاخص‌های صمیمیت اینترنتی را در نظر بگیرید: کسانی که نوجوانان احساس می‌کنند باید محتوا‌هایی را که آن‌ها به اشتراک می‌گذارند، مشاهده کنند.
مقاله ی مرتبط: صحبت با کودکان درباره‌ی محتوای پورن در اینترنت
افرادی که به رمز‌های عبور ما در حساب‌های مختلف دسترسی دارند و شاخص آخر آن حالتی است که ما به خاطر برخی افراد محتوا‌هایی را که در شبکه‌های مجازی مشاهده می‌کنیم، مدیریت می‌کنیم و در این راستا از برخی اطلاعات به صورت داوطلبانه دوری می‌کنیم. در مقاطع تحصیلی هفتم یا یازدهم، از هر ۱۰ دانش‌آموز ۹ نفر احساس می‌کردند که دوستان‌شان باید قادر باشند که محتوا‌هایی را که آن‌ها در شبکه‌هایی مانند فیسبوک به اشتراک می‌گذارند، ببینند. در مقابل از هر ۱۰ دانش‌آموز ۶ نفر به دنبال این بودند که محتوا‌هایی مشابه را با شریک‌های عاطفی خودشان به اشتراک بگذارند.
نقش شبکه های اجتماعی
با توجه نقش محوری و تاثیرات بسیار زیاد شبکه‌های اجتماعی در زندگی دانش‌آموزان (۸۵٪ ازدانش‌آموازن مقطع ۷ تا ۱۱ حساب کاربری فیسبوک داشتند و این عدد در مقطع یازدهم حتی به ۹۵٪ هم می‌رسد)، تعجب برانگیز بود که چرا تنها تعداد کمی از دانش‌آموزان با شریک‌های عاطفی خود در آن شبکه‌ها ارتباط داشتند. شاید یکی از دلایل این پدیده این باشد که فعالیت‌ها در شبکه‌های مجازی به شدت بسته به جنسیت تفاوت دارد: در حالی که تعداد حساب‌های کاربری فیسبوک در پسران و دختران برابر است، اما میزان فعالیت دختران در این شبکه بیشتر است و موردی بعدی این که تعداد بیشتری از دختران نسبت به پسران، در شبکه‌های اجتماعی دیگری مانند توییتر، اینستاگرام و پینترست، حساب‌های کاربری دارند.
به طور مشابهی، تعداد بیشتری از دختران نسبت به پسران، رمز عبور‌های خود را در اختیار دیگران قرار می‌دهند. ۳۱٪ از دختران می‌گویند که رمز‌های عبور خودشان را در شبکه‌های اجتماعی، حساب ایمیل‌شان یا تلفن همراه‌شان با بهترین دوست‌شان به اشتراک می‌گذارند، در حالی که این عدد در بین پسران، ۲۱٪ است. همچنین گرایش‌های جنسیتی نیز در به اشتراک‌گذاری رمز عبور، به دست آمده است: ۴۶٪ از پسران در مقایسه با ۳۵٪ از دختران، گفته‌اند که حاضر نیستند که رمز‌های عبورشان را با هر کسی به اشتراک بگذارند.
به اشتراک گذاری رمز عبور در میان شرکای عاطفی
اما به اشتراک گذاری رمز‌های عبور در میان شرکای عاطفی، در حالی که به طور کلی کمتر است، اما تفاوت‌های جنیستی نشان نمی‌دهد و تقریبا تعداد یکسانی از پسران (۱۷٪) و دختران (۱۵٪) مایل به انجام چنین کاری هستند. در حالی که به اشتراک گذاری رمز عبور با والدین می‌تواند اقدامی کاربردی یا برای افزایش ایمنی باشد، انجام همین کار با بهترین دوست قطعا نشانه‌ای از اعتماد و صمیمیت است. دلیلش هر چه که باشد به نظر می‌رسد که چنین اتفاقی بین شریک‌های عاطفی کمتر رخ می‌دهد. شاید دلیل چنین پدیده‌ای این باشد که برخی از دخترانی که با به اشتراک گذاری رمز عبور می‌خواهند اعتماد خودشان را نشان دهند، در روابط عاطفی چنین کاری را به معنای اعتماد داشتن قلمداد نمی‌کنند.
راهی دیگر برای اندازه گیری
یکی دیگر از راه‌های جالبی که می‌توان از طریق آن میزان ارزشی را که جوانان برای روابط‌‌‌شان قائل می‌شوند اندازه‌گیری کرد، بررسی این نکته است که آن‌ها چقدر برای مخفی کردن اطلاعات خاصی از دیگران تلاش می‌کنند. از هر ۵ دانش‌آموزان یک نفرشان می‌گوید که برای مخفی کردن اطلاعاتی (مانند عکس یا نظر) که قصد داشته والدین یا دوستانش آن را نبینند، آن محتوا را حذف کرده است، در حالی که این عمل در روابط عاطفی از هر ۱۰ نفر یک نفر چنین کاری انجام می‌دهد. همانند پاک کردن برخی محتواها، دانش‌آموزان در استفاده از ابزار‌هایی که جهت مسدود کردن برخی محتواهای خاص طراحی شده است هم مهارت دارند (منظور ابزار‌هایی است که تعیین می‌کنند کدام یک مخاطبین یک فرد خاص، می‌تواند محتوایی را که او به اشتراک گذاشته است، ببیند).
در این بخش، ۳۱٪ از دانش‌آموزان برخی از دوستان فعلی‌شان را از دریافت محتواها محروم کردهاند، در حالی که این عمل برای دوستان سابق‌شان نزدیک به ۲۰٪ رخ داده است و در آخر نیز در رابطه با شریک‌های عاطفی سابق، این عدد به ۱۰٪ می‌رسد. به طور کلی به نظر می‌رسد که جوانان روابط عاطفی‌شان را بیشتر به صورت حضوری پیگیری می‌کنند تا آنلاین، و در زندگی مجازی این جوانان، روابط عاطفی در مقایسه با روابط دوستانه یا خانوادگی، سهم کمتری دارد. به طور جالبی پسران به اندازه دختران یا حتی بیشتر دسترس‌پذیری مجازی را نشانه‌ای از صمیمیت در روابط عاطفی می‌پنداشتند.
تفاوت دختران و پسران
همان گونه که در بالا ذکر شد، تعداد پسرانی که حاضر به اشتراک گذاری رمز‌های عبورشان با شریک‌های عاطفی خود بودند، نسبت به دختران، کمی بیشتر بود. اما زمانی که بحث به جملة زیر می‌رسید: «دختران و پسران در روابط عاطفی باید بدون اینکه نیازی به کسب اجازه داشته باشند، بتوانند پیام‌های خصوصی طرف مقابل‌شان را بخوانند»، تعداد بسیار بیشتری از پسران (۲۷٪) نسبت به دختران (۱۷٪)، موافقت خود را با چنین جمله‌ای ابراز کردند. شاید علت چنین آماری این باشد که پسران بیشتر در روابط عاطفی خود به دنبال صمیمیت احساسی هستند، اما دختران در روابط دوستی‌شان.
رابطه‌های عاطفی‌ای که صرفا مجازی هستند، چطور؟
تعداد کمی از دانش‌آموزان (۱۴٪ در پسران و ۱۲٪ در دختران) گزارش کردهاند که در فضای مجازی خودشان را جای کسی دیگر معرفی کردهاند. این آمار بعد از آخرین باری در سال ۲۰۰۵، دانش‌آموزان را بررسی کردیم، کاهش بسیاری یافته است. این کاهش نشان می‌دهد که دانش‌آموزان امروزی برای اینکه بخواهند روابط عاطفی‌شان را امتحان کنند، کمتر کمتر به دنبال ایجاد حساب‌های کاربری ناشناس می‌روند. شاید هم نشانگر این باشد که هنجار‌های مرتبط با ناشناس بودن در دنیای مجازی، در پلتفرم‌هایی مانند فیسبوک تغییر یافته است.
شبکه‌هایی مانند فیسبوک گرایش‌هایشان به این سمت در حال تغییر است که کاربران با نام و مشخصات واقعی‌شان در فضای مجازی فعالیت کنند (ما از اینکه چه تعداد از افراد در روابط آنلاین‌شان از نام و مشخصات واقعی‌شان استفاده می‌کنند، هیچ اطلاعاتی نداریم). دلیل دیگر چنین تغییری شاید این باشد جوانان و نوجوانان مباحث مربوط به امنیت مجازی را (مخصوصا مسائل مربوط به ترس از بهره‌کشی جنسی) جدی‌تر گرفته‌اند و سعی کردهاند که از شبکه‌هایی که در آن‌ها حساب‌های کاربری ناشناس و گمنام زیادتر وجود دارد، دوری کنند.
جنبه های دیگر تمایلات جنسی و روابط عاطفی آنلاین
زمانی که نوبت به جنبه‌های دیگر مسائل جنسی و روابط آنلاین در اینترنت می‌رسد، باز می‌بینیم که فضای مجازی سهمی را هر چند اندک به خود اختصاص داده است. تنها ۸٪ از دانش‌آموزان (۱۱٪ از پسران و ۶٪ از دختران) گزارش کردهاند که از اینترنت برای دست‌یابی به اطلاعات مرتبط با جنسیت استفاده کردهاند. این رقم در میان دانش‌آموزان مقطع یازدهم به ۲۰٪ هم می‌رسد (البته به خاطر داشته باشید این مسئله با جست‌وجو برای یافتن محتواهای جنسی که در پایین‌تر توضیح داده شده است، تفاوت دارد).
زمانی که بحث به جست‌وجوی اطلاعات مرتبط با مشکلات ارتباطی در روابط عاطفی می‌رسد، تفاوت‌های جنسیتی برعکس می‌شود. اگر چه که به صورت کلی آمارها خیلی بالاتر نیستند: ۱۴٪ از دانش‌آموزان (۹٪ در پسران و ۱۸٪ در دختران) از اینترنت به عنوان مرجعی برای کسب اطلاعات راجع به مسائلی مانند قرار گذاشتن با جنس مخالف، رفع مشکلات خانوادگی و دوستانه و کنار آمدن با مشکلات ناشی از افراد زور‌گو و به اصطلاح قلدر، استفاده کردهاند (این آمار نیز به موازات افزایش مقاطع تحصیلی بیشتر می‌شود، در مقطع یازدهم تقریبا به ۲۵٪ درصد می‌رسد).
نوجوانان جستجوگر محتوای پورن
تعداد نوجوانانی که در فضاهای مجازی به دنبال محتواهای پورنوگرافیک هستند، از آن چیزی که تصور می‌شود کمتر است. همان طور که انتظار می‌رود، تفاوت‌های جنسیتی فاحشی در این زمینه وجود دارد. در حالی که به صورت کلی، ۲۳٪ در دانش‌آموزان در مقاطع هفتم تا یازدهم گزارش کردهاند که در فضای مجازی به دنبال محتواهای پورنوگرافیک رفته‌اند، به لحاظ جنسیتی ۴۰٪ آمار مختص به پسران و تنها ۷٪ مختص به دختران است.
علاوه به بر این، آن‌هایی که گزارش کردهاند که محتوا‌هایی پورنوگرافیک تماشا می‌کنند، اغلب این کار به صورت متوالی انجام می‌دهند.۱۴٪ از این افراد گزارش کردهاند که تقریبا روزانه یک بار یا بیشتر به جست‌وجوی چنین محتوا‌هایی می‌روند، ۱۴٪ دیگر نیز گفته‌اند که این کار را هفته‌ای یک بار انجام می‌دهند، ۷٪ گفتند که ماهی یک‌بار و ۲٪ نیز سالی یک‌بار و ۳٪ نیز کمتر از سالی یک‌بار به دنبال چنین محتوا‌هایی رفته‌اند.
اما آیا این واقعیت دارد که تنها یک چهارم دانش‌آموزان در مقاطع هفتم تا یازدهم (و تنها ۴۰٪ از پسران) محتواهای جنسی و پورنوگرافیک تماشا کردهاند؟. کاملا محتمل است که برخی دانش‌آموزان از اینکه بخواهند اعتراف کنند که چنین رفتار‌هایی را از خودشان بروز داده‌اند، اکراه دارند (در حالی که تحقیق به صورت ناشناس در کلا‌س‌های درس برگزار شد). چنین مسئله‌ای شاید بتواند توجیه کند که چرا دانش‌آموزان فرانسوی بیشتر احتمال دارد که جست‌وهای‌شان را برای یافتن محتواهای پورنوگرافیک، بیشتر گزارش دهند.
یافته ها چه چیزی را نشان می دهند؟
به غیر از احتمال وجود تغییرات واقعی رفتار در بین دانش‌آموزان، چنین یافته‌های متفاوتی می‌تواند بازتاب گرایش‌های فرهنگی باشد. یکی دیگر از دلایل این پدیده می‌تواند این باشد که چون در تحقیق ما از دانش‌آموزان پرسیده‌ایم که آیا به دنبال محتواهای پورنوگرافیک گشته‌اید یا خیر، حالت‌های دیگر دست‌یابی به این محتواها را که رایج‌تر هم هستند، مانند زمانی که یکی از دوستان‌شان چنین محتوا‌هایی برای‌شان ارسال کردهاند، از قلم انداخته‌ایم.
زمانی که سخن از مسائل مرتبط با تمایلات جنسی و روابط عاطفی به میان می‌آید، به نظر می‌رسد که جوانان و نوجوانان از برخی جهات به سنت‌های قدیمی وابسته‌تر هستند. با اینکه اینترنت نقش مهمی در تمایلات جنسی و روابط عاطفی عاطفی جوانان و نوجوانان بازی می‌کند، اما ظاهرا این نقش در مقایسه با زندگی دوستانه و خانوادگی، کمرنگ‌تر است. این حالت‌ها و آمارها می‌تواند به موازات بالاتر رفتن سن دانش‌آموزان و یا با ورود آن‌ها به دنیای کار و مشاغل، تغییراتی داشته باشد، اما می‌توان گفت که حداقل در سال‌های نوجوانی‌شان تمایلات جنسی و روابط عاطفی مسائلی هستند که خارج از اینترنت اتفاق می‌افتند.
منبع: اسمارت مدیا
پاسخ‌ها