نحوه استفاده کودک از اینترنت
در این مقاله ضمن خواندن تجربه های یک کارشناس سواد رسانه ای، نکته های در مورد نحوه استفاده کودک از اینترنت به صورت مستقل می خوانید. حتما از واژه ی استفاده ی مستقل زیاد خوش تان نمی آید. یکی از سخت‌ترین کار‌هایی که والدین باید انجام دهند، بی‌خیال شدن است.
بالاخره زمانی می‌رسد که دیگر باید از اجرای قوانین سخت‌گیرانه و نظارت بر تمامی فعالیت‌های فرزندتان دست بکشید. باید اجازه دهید که خودشان تصمیم بگیرند که بر اساس شرایط آب و هوایی چه لباس‌هایی دوست دارند بپوشند. حتی اگر این کار بدین معنی باشد که بخواهند در یک روز بسیار سرد، بدون کلاه و دست‌کش و کفش مناسب به مدرسه بروند. باید اجازه دهید که لباس‌های کثیف‌شان روی هم دیگر جمع شود تا دیگر هیچ لباس زیری برای‌شان باقی نماند. باید به آن‌ها اعتماد داشته باشید و اجازه دهید خودشان تصمیم بگیرند که آیا قبل از ترک منزل نیازی به استفاده از توالت دارند یا خیر. این اعمال بخشی از فرایند کمک کردن به آن‌ها در تبدیل شدن به یک بزرگسال مستقل است.
استفاده کودک از اینترنت
زمانی که نوبت به اینترنت می‌رسد، احساس می‌کنم که باید رویکردی مشابه داشته باشیم. اما این بخش بسیار ترسناک‌تر است. چه زمانی موقع مناسبی است که به آن‌ها اجازه دهیم تجربه‌ای کاملا مستقل و بدون نظارت در شبکه‌های اجتماعی داشته باشند؟ در کدام سن باید به آن‌ها اجازه داده که خودشان برنامه‌ریزی‌هایشان را انجام دهند و خودشان مشخص کنند که قبل از رفتن سر وقت تکالیف‌شان چقدر زمان صرف شبکه‌های اجتماعی کنند. از کجا بدانیم که آن‌ها دیگر به حدی بزرگ شده‌اند که بتوانند برخوردی درست با غریبه‌ها در دنیای مجازی داشته باشند؟
دو فرزند بزرگ‌تر ما، اکنون در مقاطع دهم و یازدهم مشغول تحصیل هستند. در طی چند سال آینده آن‌ها وارد کالج یا دانشگاه می‌شوند و دیگر کنار ما زندگی نمی‌کنند. بنابراین با اینکه من و همسرم بسیار دوست داریم که از آن‌ها مراقبت کنیم، به شدت در تلاشیم که آن‌ها را با موهبت تلاش کردن، شکست خوردن و اکتشاف مرز‌ها و تجربة رویداد‌های مختلف آشنا کنیم. با این حال ما از دور مراقبیم که در صورت لزوم مداخله کنیم.
مقاله مرتبط: صحبت با کودکان درباره‌ی محتوای پورن در اینترنت
تجربه ی من
زمانی که من مشغول تحصیل در دانشگاه بودم، با دختری هم‌اتاق بودم که هیچ گاه در طول زندگی‌اش، تلویزیون نداشته بود. والدین وی مطمئن بودند که با این کار ذهن او را باز و خلاق نگه می‌دارند تا تبدیل به یک مصرف کننده بی‌هدف نشود. بنابراین زمانی که او وارد دانشگاه شد، مکانی که در همه جا تلویزیون قرار داده شده است، هیچ ایده‌ای برای محدودیت زمان تماشای تلوزیون نداشت. او ساعت‌های متوالی به صفحه تلویزیون خیره می‌شد. اهمیتی نداشت که چه برنامه‌ای در حال پخش است، هیچ چیز او را از ادامه تماشا منصرف نمی‌کرد. او هیچ گاه یاد نگرفت که چگونه تلویزیون را تبدیل به بخشی از زندگی‌اش کند، نه تمام زندگی‌اش.
من می‌ترسم که اتفاق مشابهی نیز برای دو فرزند بزرگ‌ترم بیفتد. من دائم به آن‌ها می‌گویم که:
حق نداری در کانال فلان عضو باشی.
نمی‌توانی بیشتر از یک ساعت بازی کنی.
نباید به هیچ پیامی از غریبه‌ها پاسخ دهی.
اما چه اتفاقی می‌افتد اگر روزی آن‌ها بخواهند که مستقل زندگی کنند. آن‌ها همچنان نوجوان‌اند، تجربه‌ای ندارند و نمی‌دانند که چه چیزی می‌خواهند یا اینکه می‌خواهند دنیای مجازی‌شان را چگونه مدیریت کنند. چه اتفاقی می‌افتد اگر آن‌ها هم مشغول پیدا کردن پاسخ این پرسش‌ها باشند و هم از طرفی دیگر بخواهند که دوره‌های سخت تحصیلی را بگذرانند، آن هم بدون مشورت و توصیه و همدلی دیگران؟ در آن صورت چه کسی باید بر آن‌ها نظارت داشته باشد؟ چه برنامه‌ریزی‌هایی برای زندگی‌شان انجام خواهند داد؟
تصمیم نهایی و دشوار درباره استفاده کودک از اینترنت
ما اکنون تصمیم گرفته‌ایم که دیگر زمانش رسیده است تا کم کم آزادی عمل بیشتری در فضای مجازی به دو فرزند بزرگ‌ترمان بدهیم. ما به آن‌ها یاد می‌دهیم که چگونه با پیام‌های ناشناس یا بدردنخور برخورد کنند، اما دیگر مدیریت پیام‌های ورودی بر عهده خودشان است. ما از آن‌ها می‌پرسیم که چقدر در نظر دارند که وقت صرف بازی‌های رایانه‌ای کنند و چگونه متوجه می‌شوند که زمان‌شان تمام شده است. اما سپس اجرای برنامه‌هایشان را به خودشان واگذار می‌کنیم. ما از آن‌ها انتظار داریم که قبل از داشتن زمانی برای سر زدن به شبکه‌های اجتماعی، فعالیت‌های خانگی و مدرسه‌ای را انجام داده باشند. اما اکنون دیگر این تصمیم را به خودشان محول کرده‌ایم. اگر احساس کنند که وظایف محول شده را به خوبی انجام داده‌اند، می‌توانند بدون کسب اجازه، به سراغ شبکه‌های اجتماعی‌شان بروند.
من تصور می‌کنیم که این مرحله برای هر دو ما دشوار خواهد بود. اما مهم است که این فرایندِ گذار، پیوسته و تدریجی باشد، نه یک دفعه. شما فکر می‌کنید که چه زمانی از قوانین سخت‌گیرانه راجع به اینترنت در مورد کودکان‌تان کوتاه خواهید آمد؟
نویسنده: آنا بلیکن
پاسخ‌ها