از کلاس های قرآن خود چه به یاد دارید؟
بروزرسانی شده 2 سال، 10 ماه قبل
4 اعضا
·
7
نوشته‌ها
چهارشنبه ها برای بچه های هشتم کلاس قرآن دارم.
(خب لازم است توضیح بدهم که براساس کمبود نیرو معاونین هم باید چند ساعت در هفته کلاس بروند و من با وجودی که قرآن رشته تخصصی ام نیست، با مطالعاتی که داشتم امیدوار بودم از پسش بربیایم)
از طرفی من از کلاس قرآن یاد تجربه های خودم وقتی که دانش آموز بودم می افتم که معلم قران وارد کلاس میشد، معنی چند کلمه رو میگفت و بعد هم نوار کاست رو در دستگاه ضبط میزاشت و ما همراه قاری، آیات رو تکرار می کردیم تا زنگ بخورد و کلاس تمام می شد. یک شیوه آموزشی تکراری و البته خسته کننده که شاید برای ما یک یادگیری عمیق بدنبال نداشت و نمیتونستیم با قرآن و درس های اون ارتباط خوبی برقرار کنیم …
اما من تدریسم رو از ابتدای سال با توافق بچه ها به شیوه اجتماع پژوهشی و در قالب های بحث و تبادل نظر و تجزیه و تحلیل آیات قران گذاشتم.
از پاسخگویی به اساسی ترین سوالات بچه ها گرفته تا تکلیف هفته بعدشان که بررسی و تفسیر آیه ای از قرآن (به انتخاب خودشان) بود و باید علت انتخاب آن آیه، منابعی که برای تفسیر آن آیه استفاده کردند و احساس و مصداق هایی که در خواندن معنی آیه دریافتند، را به کلاس گزارش میدادند، همچنین نقدِ نظرات دوستانشان هم اهمیت داشت به گونه ای که حضور بچه ها در کلاس منوط به نظر دادن و فعالیت در کلاس بود .
هرچند در ابتدای کار کمی ترسیدم که جاهایی نتوانم پاسخگو باشم اما گفتنِ کلمه نمیدانم! سلاح خوب و البته خود درسی بود که می شد به بچها بیاموزم.
خلاصه، کلاس قرآن برای من بسیار لذت بخش بود؛ خاطرم هست که در یک تکلیف بچه ها قرار بود یک آیه انتخاب و برداشت خودشون رو به همراه کمک گرفتن از والدین،منابع ،کتاب یا…برای من بفرستند،
وقتی برداشتشون رو از آیات بیان می کردند با کمال تعجب متوجه می شدم چقدر روش تحقیق و نقد و بررسیشون درسته؛ یک تعداد کمی رفع تکلیف کرده بودند ولی اکثرشون از منابعی چون دیدن فیلم مربوط به آن آیه، خوندن کتاب و بحث های خانوادگی کمک گرفته بودند.
برداشت من این بود که وقتی بچه ها رو آزاد می گذاری و بدون هیچ تهدید و فشاری متناسب با علایشون بهشون تکلیف میدهی، اتفاقا بچه ها با فراق بال و با شوقی فراوان پیگیر می شوند.
من آنقدر به نوجوانان امیدوارم که اصلا فکر می کنم آنها آینده ایران رو به بهترین شکل ممکن می سازند، آنها پر از انرژی، پر از استعداد و تلاش، پر از شوق یادگیری هستند، فقط ما شاید آن طور که باید برقراری ارتباط رو بلد نیستیم ؛ شاید ما آن طور که باید به آنها اعتماد نکردیم، قبولشان نداشتیم و ننشستیم پای دغدغه هایشان؛ شاید ما باید نوجوانان را بیشتر باور کنیم ..
نظر شما از تجارب با نوجوانان چیست؟کلاس قرآن دوران راهنمایی رو دقیقا یادمه
خانم معلمی که به جای لباس فرم معمول، بلوز و دامن می پوشیدند و البته چادر… بسیار هم سخت گیر و کلاس قرآن برای ما شده بود محل شنیدن سیلی از نصحیت ها و موارد دستوری و البته رونویسی و جریمه چندباره و چندباره از روی قواعد روخوانی، در حد 40 صفحه حتی برای یک هفته مثلا.ما روخوانی و تجوید یاد گرفتیم؟ خیر
در مقابل کلاس زبان انگلیسی بسیار جذاب بود و خوش می‌گذشت، هر چند هر دو کلاس درواقع به زبان بیگانه بود!
ما ضریب هوشی پایینی نداشتیم، اما در کلاس قرآن دقیقا چنین حسی داشتیم. البته خوشبختانه سال آخر معلم نازنینی داشتیم به نام خانم افتخاری، جالبه که بعضی از ما رو حتی به عنوان نفرات مستعد انتخاب کرد که به طور خاص با ما زبان عربی کار کنند… بهرحال ایشون زمین تا آسمون با معلم قبلی فرق می کرد و خب باعث شد بعدها من با همون تصویر چندین بار قرآن رو از ابتدا تا انتها با دقت بخونم و برای خودم تحلیل کنم.
چقدر عالی و خوب که از تجربتون گفتید ،به واقع اثر یک معلم خوب میتونه خیلی از اشتباهات ،بدفهمی ها یا خلاهای معلمان قبلی رو جبران کنه، جالبه زبان آموزی شیوه های متفاوتی داره حتی درحال حاضر آموزش زبان کاملا متفاوت از دوره های ما هست اما شیوه آموزش عربی و قرآن هنوز به همان شکل باقی مانده…
سلام و وقت به خیر.
شیوه کار شما بسیار زیبا و خلاقانه و کاربردی بوده است. من از کلاس های قرآن، مطلب قابل توجهی به یاد ندارم و فکر میکنم تنها به روخوانی و معنی کردن قرآن خلاصه می شد. من هم فکر میکنم اگر به دانش آموزان توجه کنیم و اجازه ابراز وجود بدهیم؛ میتوانند کارهای بی نظیری انجام دهند.
1.جدا از بحث و گفتگو درباره آیات انتخابی دانش آموزان، برنامه شما برای تدریس مطالب کتاب چگونه بود؟
2. نحوه ارزشیابی شما با توجه به روش تدریس متفاوت چگونه بوده است؟
3. به نظر شما آیا این نوع تدریس برای دوره ابتدایی قابل اجرا است؟ و اگر نه چه پیشنهادی دارید؟ممنون از راهنمایی شما.
مرسی از نظر مثبت شما درمورد سوالاتتون
۱_خب من درمنطقه ای هستم که خانواده ها مذهبی هستند و غالبا از بچگی کلاس قران فرستاده می شوند و البته خیلیها هم اونقدر شیوه خوانش قران رو درسالهای قبل تمرین کردند که شاید یک نفر درکل کلاس ۳۰نفره مصکل خوانش قران داشت بنابراین تصمیم گرفتم هر ۳جلسه به حل تمرین ها و هر ۲ جلسه روخوانی داشته باشیم بچها قسمت هایی که مخصوص خودشان بود)هم روخوانی هم حل تمرین) را اماده میکردند و دد کلاس ارائه میدادند و بنابراین فرصت میشد به بحث و گفتگو بپردازیم
۲_ارزشیابی من ۳بخش بود یک بخش بر مبنای مشارکت و فعالیت در کلاس بود که بیشترین نمره رو اختصاص دادم بخشی امتحان روخوانی و بخص اخر هم امتحان کتبی .
۳_بله قطعا میشه حداقل در دوره دوم تمام و کمال میشه اجرا کرد من ۳سال پیش پایه ششم درس میدادم و آنجا همین شبوه را اجرا کردم و البته فرقش دراین بود که ان زمان حضوری بود و یک فعالیت حفظ جز سی بود که من از بچها خواسته بودم برای تایید کردن سوره ای که حفظ هستند باید حتما معنیش رو بلد باشند و درموردش نظربدهند و حسشون رو بگن اگر تحقیق کردند یا تفسیرشو خوندند به کلاس ارائه بدهند بادم هست که تاثیر خوبش دراین بودکه بچها میگفتند خانم وقتی نماز میخونیم میفهمیم چی داریم میخونیم و خب این برای من کافی بود🙂ممنون از توضیح کاملتون. تجربه و روش تدریستون برای من خیلی جالب بود و دیدگاهم نسبت به این درس رو روشن کرد.
چه روایت خوب و قابل تاملی، باز در ذهن من در مواجه با این روایت خوب، تاثیر گذاری منش و شخصیت معلمان بر دانش آموزان تداعی می شود.وقتی شرای خوب و اثربخش را مهیا کنیم کودکان می توانند شگفتی ساز باشند. اجتماع پژوهشی فرصت اصالت دادن به پرسش و و پرسشگری را در فرایند آموزش خلق می کند. معلم دینی و قرآن دوره راهنمایی خودم را به یاد می آورم که در کلاس فضای خوب ارتباطی برقرار می کرد که می شد راحت نظر داد و حرف زد. خیلی صبور و بردبار بود من گرایش خودم به علوم انسانی را با این که در دوره های تحصیلی بعدی، رشته ام ریاضی بود از تاثیر پذیری شخصیت ایشون بود که خدا حفظش کند.
برای پاسخ دادن ابتدا وارد سایت شوید.