ترک عادت سختی های خودش را دارد. یا بهتر بگویم فکر کردن درباره آن مقاومت های خودش را دارد .بگذارید راحت تر به شما بگویم ؛ من دوست دارم از عادت فکری دانش آموزانم در کلاس درس ریاضی با شما سخن بگویم.من وقتی با دوستان درباره ریاضی صحبت می کنم ؛ خیلی از دوستانم از تجربه های ناخوشایند خود از ریاضی صحبت می کنند و این که گاهی مجبور می شدند حفظ کنند تا نمره بیاورند ؛.یا از احساس نارضایتی خود درباره معلم ریاضی حرف می زنند.خیلی از دانش آموزان در کلاس ریاضی احساس های خوشایند را تجربه نمی کنند.ا اما من از کلاس دیگر ریاضی می خواهم با شما صحبت کنم که در آن روح فلسفه در معنای پرسیدن ؛و اصول دیالوگ ؛ آموزه های ارتباط بدون خشونت حاکم هست .لحظاتی چشمان خود را ببندید و در خیال خویش مهمان کلاس من ؛ یا جهان من با دانش آموزان عزیزم باشید.
با تعداد زیادی از دانش آموزان در بستر آنلاین؛ ارتباط خوبی برقرار شد. علاوه بر گروه درسی و تکلیف واتساپی؛ بچه ها گاهی در پیام خصوصی و گفت و شنود دونفره ؛نظر و ایده ریاضی یا راه حلی را با من در میان می گذارند و در گغت و شنود دو نفره موصوع را پیگیری می کنیم و با یخته شدن ایده د رگروه اصلی توسط خود دانش آموز مطرح می شود.داستان از یک کلیپ که یکی از دانش آموزان برای من فرستاد شروع شد.یک کلیپ از حل معاداه ساده ریاضی؛دانش آموزان پایه هشتم برای حل مسایل چند ضلعی نیاز به دانش حل معادله ساده ریاضی دارند . آنها از پایه هفتم با حل معادله ساده اشنا شدند.او در کلیپ با سلام به من و دوستانش قصه اش را شروع کرد در ابتدا از اندیشه و فکر کردن درباره راه حل خود حرف زد ؛سپس گفت از تساوی بین دوطرف معادله خط می کشیم ؛ خطی که او آن را خط مهربانی می نامید و گفت با این دیوار کار ما ساده تر می شود؛ و اینها را انتقال دهیم ؛ ایکس ها (x ها ) را به سمت چپ و عدد های دیگر را به راست منتقل کنیم و آنها قرینه می شوند ؛ قرینه می شوند یعنی چی ؟ یعنی اگر مثبت بودند منفی می شوند و اگر منفی بودند مثبت می شوند.خودش کی پرسد و جواب مب دهد. بعد اشاره کرد به جمله ها در معادله و همین کار را انجام داد. در واقع آن را مطابق توضیحات خود حل کرد.
من به دقت به کلیپش گوش دادم . برایش ایموجی تعجب را فرستادم و ازش پرسیدم ؛ من سر در نیاوردم چرا قرینه می شود ؟ دلیل چیست ؟ اوجواب داد : دبیر منظور ما از قرینه علامت مثبت و منفی بود. دوباره و این باره با پیام صوتی توصیح داد منظور ما از قرینه ایکس ها(x) با ایکس ها جمع می شوند و عدد با عدد ؛ بی قراری در صدایش موج می زد و در انتها صحبتش گفت دبیر میشه برای من توصیح بدهید من وقفه ای برای تفکر بیشتر و درگیرشدن او ایجاد کردم و جوابی ندادم بعد از چند دقیقه پیام دیگری فرستاد و همان حرف را تکرار کرد در آخر صحبتش گفت دبیر اگه اشتباه گفتیم بیزحمت اگه میشه به من بگین ؛دو روز گذشت ؛ با خودم گفتم اشتباه ؛ چه فرصت خوبی ؛ اشتباه در یادگیری از طلا هم باارزش تر است ؛ مروارید هست ؛ هسته اصلی ریاضی و الگوریتم ها در تکرار اشتباه هات خلق شدند و در پشت هر اشتباه قصه شنیدنی وجود دارد. دو روز گذشت روز دوم دیدم روی پیام اول من که ازش دلیل خواسته بودم نوشته دبیر ما هم دلیلش را نمی دانم. خوشحال شدم برگشت سراغ قصه ؛ سریع بهش پیام دادم ؛ بهش گفتم ؛ عزیزم دوست داری این مساله را در یک فرصت مناسب با بچه ها مطرح کنیم ؛ببینیم آنها چه فکر می کنند می توانند به ما کمک کنند گفتم لازمه اش این هست که تو چند خط درباره اتفاقی که افتاد بنویسی و من هم مساله و اشکال خودم را مطرح می کنم . قبول کرد و گفت باشه دبیر ؛ بعد از یک ساعت و نیم دیگر پیامی از ش دریافت کردم که مساله را نوشته بود ؛ من نگاه کردم ؛ بهش گفتم میتوانی قشنگ تر و بزرگ تر ؛ مثلا با یک طرح نقاشی نظرت را بنویسی ؟ گفت باشه چشم . نیم ساعتی نگذشته بود که یک نقاشی زیبا ازش دریافت کردم.

راستی دانش آموزان با دلیل و استدلال موضوع را یادبگیرند بهتر هست ؟ یا فقط حل کردن و جواب گرفتن را یاد بگیرند؟
شما چه تجربه ای از کلاس ریاضی خود در درس معادله دارید ؟

اما دوستان قصه ما ادامه دارد.
خودم مشتاقم بدانم دانش آموزان دیگر چطور فکر می کنند.

فاسم برجسته مروج یادگیری در گفت و گو