چند روز پیش داشتم یه مدل چرخه ی یادگیری رو می خوندم که به یه مطلب جالب رسیدم.

چرخه ی یادگیری ۴ مرحله داشت. درگیر شدن با موضوع، جستجوگیری، بازاندیشی و ارزشیابی.

این طور که من فهمیدم مرحله ی درگیری و جستجوگری انگار برای دانش آموز بود ولی

در مرحله ی بازاندیشی که بخش بسیار مهمی بود به دانش آموز ومعلم اشاره شده بود.

یعنی من مربی حواسم باشه که خودم را باز اندیشی کنم! که در انجام این فعالیت ها چه کردم؟ اگر بخواهم بعدا دوباره هنین فعالیت را انجام بدهم چه تغییراتی لازم است ؟ آیا همه ی دانش آموزان جذب شدند؟ آیا دانش آموزان به هدف رسیدند؟ …

در ادامه ی موضوع باز اندیشی راهکارهایی را ارایه داد بود که چطور مربی خودش را باز اندیشی کند. مثلا گفت و گو با همکاران در مورد فعالیتی که انجام دادند، فیلم گرفتن از روند کلاس و باز بینی آن، … یه راهکار دیگری نوشتن تجربیات در سایت ها ویا وبلاگ و … بود که تجربیات را به اشتراک بگذارند. همان جا به یاد سایت مدرسه ی رسا افتادم. کلی خوشحال شدم که تجربیاتم و فعالیت هایی که انجام می دهم را در این سایت یادداشت می کنم و برای دیگر دوستان و همکاران را می بینم و کسب تجربه می کنم.