ماجرای درست کردن ابرو و کور کردن چشم را حتما شنیده اید؛ وضعیتی که آرزو می کنیم کاش هنوز هیچ کاری انجام نشده بود!

وقتی ما یا دیگران بدون داشتن صلاحیت لازم، کاری را انجام می دهیم که اوضاع را بدتر از قبل می کند، نتیجه اش می شود ایتروژنیک یا مشکلاتی که در پزشکی بعد از درمان اتفلق می افتد.

حالا ربط این موضوع به سقراط چیه؟! سقراط به گفتن “نمی دانم” مشهور بود و خب حالا فرض کنید در موقعیت های واقعی، آدم ها به جای گفتن این کلمه، تظاهر به دانایی کنند یا از آن بدتر، باور داشته باشند که خیلی می دانند.چه اتفاقی می افتد؟

تمرین: سه مورد آیتروژنیک از تجربه شخصی یا واقعیت های روز رو که اخیرا تجربه کردید، مثال بزنید و در بخش کامنت بنویسید.

اما چرا نمی توانیم مثل سقراط باشیم؟

– باور به اینکه خواستن یعنی توانستن و دیگر هیچ.

– فقدان تفکر سیستمی؛ یعنی متوجه نیستیم یک تصمیم و عملکرد به ظاهر ساده یا پیچیده ی ما تا چه حد بقیه را درگیر می کند.

– تصمیم گرا بودن به جای نتیجه گرا بودن؛ یعنی صرفا عجله داریم تصمیم بگیریم، به جای اینکه دنبال به ثمر رسیدن نتیجه مطلوب باشیم.

تمرین:

به نظر شما چطور میشه ایتروژنیک رو در جامعه کمرنگ کرد؟

به عنوان معلم چطور؟