آموزش در دنیای امروز در ارتباط با نیاز انسان امروز و پاسخ گویی به مسائل انسان  در زندگی ؛گامی اساسی است در معنا بخشی به آموزش ؛ چرا که هر جا معنا حاصل شود؛آموزش حاصل شده است.(لیپمن و همکاران ؛فلسفه در کلاس درس) .یکی از ویژگی های دوران معاصر دسترستی  به دانش بی نظیر هست. استفاده از این فرصت مستلزم بکارگیری مهارت های تفکر  توسط یادگیرندگان هست. در درس ریاضی زمانی تاکید بر جنبه های محاسباتی و توانایی انجام محاسبات بوده است. اما امروز تاکید اصلی بر پرورش قوه تفکر  و تعقل  و رشد توانایی حل مساله هست. رسیدن به چنین  مهمی ؛ مسیری متفاوت از آنچه که ما شاید در کلاس های درس تجربه کردیم ؛ معلم در نقش دانای کل ؛ و آموزش از طریق  انتقال دانش از کسانی که می دانند به کسانی که نمی دانند ؛ را می طلبد.گفت شنود در کلاس درس ؛ یا استفاده موثر از ابزار زبان  در مفهوم گسترده و وسیع دیالوگ فرصتی را ایجاد می کند تا پرسشگری ؛ تاکید به سوال  و فرایند رسیدن به جواب ؛ توجه به شنیدن موثر  برای ارزیابی نظرات همدیگر در کلاس درس؛ اهمیت و اعتبار پیدا می کند. در بیان خلاصه ؛گفت و شنود در کلاس درس ؛ کلاس درس را تبدیل به حلقه کندوکاو می کند . و به دنبال آن  از میان پرسش های سه گانه در کلاس ریاضی  چند می شود؟ چطور شده است ؟ چرا؟  (  why; What ;(Howسهم بیشتری به پرسش های چطور شده و چرا شده ؛  اختصاص می یابد(توجه به ماهیت فلسفی ریاضی ) .با تاکید بر این دو پرسش نظرات و ایده های دانش آموزان ؛ و تبادل نطر  و ساختن ایده ؛اعتبار می یابد  . و تسهیل گری در آموزش  اهمیت پیدا می کند .و راه ورود مولفه های آموزش فعال  و تعاملی باز می شود.آموزش سنتی و منفعل بهبود پیدا می کند ؛فرهنگ جدیدی از یادگیری نمایان می شود تفکر و تعقل  ورشد آنها به طور غیر مستقیم در کانون توجه قرار می گیرد.  ایجاد انرژی گفت و شنود در کلاس درس ذوق و شوق یادگیرندگان را بر انگیخته می کند و فرصت لذت بردن از یادگیری ریاضی خلق می شود.