آموزش و یادگیری همیشه ظرافت ها و پیچیدگی های خاص خود را دارد.وضعیت کرونا بر این پیچیدگی و منحصر به فرد بودن، تجربه های آموزشی و کلاسی افزود. دی ماه هست و ایام امتحان و بحث ها و گفت و گوهای مختلفی که در میان همکاران در برگزرای امتحان و جلوگیری از تقلب دانش آموزان مطرح بوده و هست جای تامل فراوان دارد.دنبال کردن تجربه های مختلف همکاران و واکنش های دانش آموزان،می تواند در گشودن راه های جدید در آموزش کشورمان راهگشا باشد.آنچه که مهم و اصل هست زنده نگه داشتن جریان یادگیری نزد دانش آموزان هست.

اما قصه من با شاگردهای خوب من یا با نوآوران ریاضی، روز قبل از امتحان بود یک گروه واتسابی از دانش آموزان کلاس هفتم در یک گروه به نام نوآوران ریاضی مشغول مشارکت و کار گروهی و تمرین برای آماده سازی امتحان ریاضی بودند.من هم به گروه دعوت شده بودم. من را به عنوان ادمین هم قرار دادند.نگاهی به گروه انداختم خیلی خوشحال شدم از کم شدن فرهنگ رقابت و جایگزین شدن رفاقت و همکاری در این روزهای سخت،این یکی از میوه های یادگیری بر پایه گفت و شنود و احترام بود. انها تقریبا داشتند فضای کلاس را بازسازی کنند اسمهای هم را با احترام ، و یا دوست عزیز من،صدا می زدند.اگر کسی تک روی می کرد به او می گفتند که همه باید نظر دهند جایی که لازم بود من وارد می شدم. اما خوش نداشتم سایه من بر مشارکت طبیعی و خودساخته انها باشد. چند نفری که در صفحه خصوصی من طرح سوال و مساله کردند با فرستادن لینک گروه از آنها می خواستم که وارد گروه شوند و مشارکت کنند. این یک تجربه جدید و منحصر به فرد بود. 23 دانش آموزان در فضای آنلاین در حال تمرین کارگروهی بودند من خوشحالی خودم را به آنها اعلام کردم و به آنها گفتم : احساس غرور می کنم . ایده آنها را ستایش کردم و از آنها پرسیدم چگونه می توان از این ایده، موثرتر و در ردسهای دیگر هم استفاده کرد ؟ تا بچه ها فرصت تمرین مشارکت بیشتری را داشته باشند.آنها با پرسش های نظیر مهم ترین نکته در راهبرد رسم شکل چیست ؟ یا مهم ترین فصل کدام هست ؟ مهم ترین مطلبی که در این بخش یادگرفته ای ،چه چیزی هست ؟ مشارکت و گفت و گو را در داخل گروه رقم می زدند. من از طریق فرم نظر خواهی چند سوال از آنها پرسیدم : چه چیز در تجربه امروز برای شما جالب بود؟ چه احساسی دارید؟ و کامل کردن این جمله با توجه به نظر شخصی خود: من دوست دارم دیگران درباره کلاس ریاضی من بدانند……….. این سوالات فرم نظر خواهی من بودند اما پاسخ بعضی از انها:
سید محمد مهدی گفت : اینکه با هم فکر رکدن چقدر خوب هست و به ما چه قدر کمک می کند . احساس خوشحالی دارم. کارگروهی گرچه یواش یواش پیش میره ولی به نتیجه خوب میرسه.ما در کلاس ریاضی فقط ریاضی یاد نمی گیریم بلکه یاد می گیریم به هم احترام بگذاریم.
یکی دیگر گفت احساس می کنم به بچه ها گروه نزدیک شدم و فهمیدم با کارگروهی ریاضی اسان می شود.