در جغرافیای پهناور کشور ایران بسیاری از مناطق آموزشی دوزبانه هستند.

این مبحث از دو جنبه حائز اهمیت می باشد:

①یکی از لحاظ آموزش زبان رسمی کشور به اقوام رنگارنگ ایرانی و اینکه درک و فهم نکردن خوب زبان فارسی را حداقل آسیب آموزشی به شمار می آورند.

در این زمینه معاونت ابتدایی وزارت بیش از سایرین در این رابطه صحبت کرده اند.

②اهمیت دیگر مبحث دوزبانگی برمی گردد به خطر ازمحلال و نابودی این سرمایه های فرهنگی کشور که از این دید نه وزارت خانه بلکه نهادهای مدنی و عامه مردم به این مقوله حساس هستند.

سخن به درازا نکشد،دراین زمینه اظهار نظر دوستان حائز اهمیت است

شاید در آینده زیر ذره بین پژوهش قرار گیرد!