چند ماه پیش اینجا خاطره ای از شاگردم کوثر ۱۳ساله(اسم مستعار) گفته بودم دختری که استعداد زیادی در تکواندو داشت اما بخاطر مریضی مادر و بی مسولیتی پدر به عقد مردی از شهر دیگر درآمد، درحالی که از گوشه و کنار خبر اعتیاد و ازدواج قبلی همسرش رو شنیده بودم و به مادرش هم تذکر دادم اما ایشون خیلی قاطعانه حرفم را رد کرد.
متاسفانه کوثر که ترک تحصیل کرده بود چند روز پیش برای ثبت نام مجدد به مدرسه آمد!
در کمال ناباوری ایشون بعد از دوماه که از عقدش گذشته بود، طلاق گرفته بود و خب من میدونستم این ازدواج سرانجام ندارد اما فکر نمیکردم به بدترین شکل ممکن این اتفاق بیافته.
همسرش با دختر عموی کوثر رابطه برقرار میکنه و بهش خیانت میکنه،
تازه بعدا معلوم شد که همسر کوثر زنش رو طلاق نداده و اعتیاد هم داشته
 حالا شما تصور کنید کوثر با چه ضربه روحی روانی و انگ های مختلفی چون مطلقه و حس ناکافی بودن و بی ارزشی روبروست.
چه کسی پاسخگوی این دختران نوجوان است؟ کدام نهاد و کدام سیستم به جد پیگیر این مساله شده؟
برای ترویج این فرهنگ بودجه درنظر گرفته و از همه ظرفیت ها برای توجیه والدین و نوجوانان استفاده شده؟
کدوم فعال اجتماعی می تواند پیگیر این مساله شود؟
دارم فکر میکنم چقدر سخت میشه یک سری واقعیت های جامعه رو باور کرد و باهاش جنگید . از نظر من کودک همسری و ازدواج زود هنگام بزرگترین چالش و آسیب اجتماعی دخترانِ نوجوان در شهرستان ها و حاشیه شهر هاست

درد خویش به که باید گفت !؟ ..