قوانین استفاده از اینترنت توسط کودک
تحقیقات نشان می‌دهد در منازلی که قوانین استفاده از اینترنت برای اعضای خانواده تنظیم شده است، احتمال کمتری وجود دارد که افراد دست به انتشار اطلاعات خصوصی‌شان بزنند، به سایت‌های شرط‌بندی بروند، در جست‌وجو‌ی محتواهای پورنوگرافی باشند یا اینکه با غریبه‌ها صحبت کنند. ایجاد یک توافق عمومی یا قوانین پذیرفته شده در رابطه با چگونگی استفاده از اینترنت، یکی از راه‌های بسیار خوب برای همکاری والدین و کودکان در زمینه افزایش امنیت و یادگیری آداب اجتماعی در فضای مجازی است.
مقاله مرتبط: اینترنت امن؛ اگر کسی عکس ما را منتشر کرد چه کنیم؟
تنظیم قوانین
زمانی که هنوز کودکان‌تان در سنین اولیه رشد هستند، مشکلی ندارد که قوانین را خودتان تنظیم کنید و سپس آن‌ها را برای‌شان شرح دهید. همزمان با اینکه کودکان بیشتر رشد می‌کنند و با فضای مجازی بیشتر آشنا می‌شوند، باید قوانین جدید را با همکاری و گفت‌وگو با یکدیگر وضع نمایید.
مهمترین قانون
مهمترین قانون این است که هر گاه اتفاقی در دنیای مجازی افتاد که باعث ترسیدن، نگران شدن یا ناراحت شدن فرزندان‌تان شد، باید آن‌ها تنها نزد شما یا یکی دیگر از بزرگسالان مورد اعتمادشان بروند. به آن‌ها اطمینان دهید که شما طرف آن‌ها هستید. بیشتر کودکان از ترس اینکه دسترسی‌شان به اینترنت قطع شود یا تلفن همراه‌شان را از دست بدهند، مسائلی را که برای‌شان اتفاق می‌افتد، با پدر و مادرشان در میان نمی‌گذارند.
چند ایده برای تنظیم قوانینی شفاف‌تر
- «من همیشه قبل از اینکه اطلاعات شخصی‌ام را در اختیار کسی دیگر قرار دهم، از پدر و مادرم اجازه می‌گیرم». این اطلاعات می‌تواند شامل نام، جنسیت، شماره تلفن، آدرس ایمیل یا منزل، آدرس مدرسه، آدرس محل کار والدین یا آدرس ایمیل و شماره تلفن‌های آن‌ها، مشخصات مرتبط با کارت‌های اعتباری یا عکس کودکان یا خانواده‌شان باشد.
- من از وب‌سایتی که احساس کنم مورد تایید والدینم نیست، دوری می‌کنم.
- من رمز عبورم را با هیچ کس (غیر از والدین یا یک بزرگ‌سال مورد اعتماد) حتی بهترین دوستم، به اشتراک نمی‌گذارم.
- من هیچ‌گاه با دوستانی که به صورت اینترنتی با آن‌ها آشنا شده‌ام، به تنهایی در واقعیت ملاقات نمی‌کنم، مگر اینکه والدینم یا یک بزرگ‌سال مورد اعتماد همراهم باشد.
- من بدون مشورت با یک بزرگ‌سال مورد اعتماد از دانلود هر فایلی، باز کردن هر بسته‌ای یا کلیک بر روی هر لینکی که از امنیت‌اش مطمئن نباشم، پرهیز می‌کنم.
- من پیوسته در خاطرم هست که همیشه در دنیای مجازی ممکن است کسی وجود داشته باشد که از کارها یا حرف‌های من آسیبی ببیند.
همچنین
- من هیچ گاه با کسی رفتار نامناسبی در فضای مجازی نخواهم داشت، حتی اگر دیگران اول با من این گونه رفتار کنند.
- اگر هر کسی در فضای مجازی رفتار درستی با من نداشته باشد، به یاد خواهم داشت که من مقصر نبوده‌ام.
- اگر ببینم که فردی در فضای مجازی در حال اذیت کردن فردی دیگر است، برای نجات او هر کاری که بتوانم انجام خواهم داد.
- هر زمان که در فضای مجازی عصبی بشوم، قبل از اینکه کاری کنم یا حرفی بزنم، ابتدا خودم را آرام می‌کنم.
- من هیچ گاه در فضای مجازی اطلاعات دیگران را بدون اجازة آن‌ها، به اشتراک نمی‌گذارم.
- من همیشه قبل از به اشتراک گذاری فایل یا پست، احساسات دیگران را در نظر خواهم گرفت. من هیچ‌گاه مطلبی را منتشر نخواهم کرد که باعث شرمساری فردی دیگر یا آسیب دیدن احساساتش شود.
- من همیشه زمان‌هایی که از کارها یا مطالعات دیگران در فضای مجازی برای مقاصد شخصی‌ام استفاده کنم، صاحب اصلی آن فایل‌ها را به یاد خواهم داشت و معرفی هم خواهم کرد.
- من نرم افزار‌های نظارتی را که والدین‌ام بر روی رایانه من نصب کرده‌اند، دستکاری نخواهم کرد.
- من بدون اجازه والدین‌ام، هیچ چیزی را در فضای مجازی نخواهم خرید.
منبع: مدیا اسمارت
پاسخ‌ها