بازی کامپیوتری کودک؛ توصیه هایی برای والدین

بازی کامپیوتری کودک ونحوه ی مراقبت از او دغدغه ی بسیاری از والدین است. در اینجا راهکارهایی به شما ارائه شده است تا بتوانید از بازی کامپیوتری برای رشد کودک بهره ببرید.

سوال پرسیدن از کودک

گاهی وقت ها که کودک شما در حال بازی کامپیوتری هست از او سوالاتی بپرسید و به او این فرصت را بدهید تا به شما نشان دهد چه کاری در بازی انجام داده است و بازی را آنطور که خودش می بیند برای شما شرح دهد.

سوالاتی از او بپرسید که باعث شود کودک شما به اینکه چه مرحله ای بعد از هر مرحله می آید،  فکر کند: داری سعی می کنی چکار کنی؟ چه اتفاقی می افته اگر تو آن دکمه را فشار دهی؟

از کودک خود بپرسید در هر مرحله چه چیزی را کشف کرده است؟ دریابید که کودک شما از بازی چه فهمیده است. ممکن است نیاز باشد تا سوالاتی که جنبه راهنمایی کننده دارند از او بپرسید: تو در این مرحله جدید چکار کردی؟ اینو قبلا انجام داده بودی؟ باید چکار کنی که اتفاقات همانند بیافته؟

محدود کردن مدت زمان بازی

مدت زمان بازی کامپیوتری توسط کودک تان را محدود کنید، حتی اگر در آن بازی ها تحرک فیزیکی وجود داشته باشد. بازی های فیزیکی بیرون از خانه، تعامل با دوستان و خانواده، هنرهای دستی و کشف انواع دیگر بازی ها  برای رشد او اهمیت اساسی دارند. بازی های کامپیوتری نباید جاگزین این فعالیت ها شود.

با درجه بندی های بازی ها آشنا باشید و از فواید این درجه بندی ها آگاه شوید. انجمن درجه بندی نرم افزارهای سرگرمی درجه بندی سنی و محتوایی را مشخص می کند و آن را بر روی همه بازیهای ویدئویی و کامپیوتری می زند.

مقاله ی مرتبط: سواد رسانه ای و ویژگی های آن 

 از ویژگی های مثبت بازی کامپیوتری کودک کمتر از 6 سال:

مراحل چندگانه ای در بازی وجود داشته باشد و در هر مرحله بازی سخت تر شود. اینکه کودک قادر شود که مهارتش را با سطح مهارت در بازی تنظیم کند به کودک شما کمک می کند تا یک فرایند کشفِ پایان باز و پیش بینی نشده را شروع کند. هر چقدر او برنامه را پیش می برد می تواند سطوح چالشی تری را در مسیرش ببیند.

به او فرصت انتخاب دهد. بازی هایی را انتخاب کنید که به کودک شما اجازه دهد ترجیحات و علایق خود را انتخاب کند، به جای اینکه همه چیز از قبل توسط نرم افزار تعیین شده باشد. آزادی برای انتخاب رنگ یا یک کاراکتر در تنظیمات و همچنین فراهم کردن انتخاب ها و جایگزین ها در طول بازی احساس استقلال و حس کنترل را در کودک شما رشد می دهد.

امکان مشارکت افراد دیگر در بازی. بازی کردن با فرد دیگر به کودک شما این شانس را می دهد تا درباره یادگیری و کشف صحبت کند. این مکالمه می تواند راه فوق العاده ای برای درک اینکه چه چیزی را کودک تجربه می کند، باشد. شما ممکن است از اینکه می بینید کودک شما ممکن است چیزی کاملا متفاوت با شما در بازی ببیند، غافلگیر شوید.

عدم وجود تصورات قالبی یا کلیشه ها و خشونت در بازی. سوگیری های فرهنگی و جنسیتی ممکن است در برخی فعالیت ها نفوذ کرده باشد. به عنوان مثال صدای یک کاراکتر منفی ممکن است به یک لهجه خاصی ارجاع داشته باشد. پس مراقب این تصورات قالبی باشید چون کودکان پیش از سن شش سالگی در مساعدترین حالت ممکن برای درونی کردن کلیشه ها هستند!

منبع: مدیا اسمارت