چگونه آموزش سواد رسانه‌ای در پیش‌دبستان را شروع کنیم؟
برای آموزش سواد رسانه‌ای در پیش‌دبستان باید به کودکان یاد دهیم راجع به اطلاعاتی که از تلویزیون، رادیو، اینترنت، کتاب‌ها و … دریافت می‌کند، فکر کنند. در وهله‌ی اول والدین باید به کودکان در سنین پیش‌دبستانی بفهمانند چیز‌هایی که آنها می‌بینند، می‌شنوند یا رویش کلیک می‌کنند، اطلاعات نام دارد. سپس می‌توانید به سراغ آموزش دادن مفاهیم پایه‌ایِ سواد رسانه‌ای بروید: درک کردن این نکته که اشخاص عادی آن برنامه‌ها، متن‌ها و موسیقی‌ها را تولید کرده‌اند و اینکه آنها با هدفی تولید شده‌اند و مردم می‌توانند برای خودشان تصمیم بگیرند که از چیز‌هایی که می‌شنوند، می‌بینند و با آن تعامل دارند، چه برداشت‌هایی بکنند.
پیش‌دبستانی‌ها (۲ تا ۴)
آن چه که راجع به سال‌های پیش‌دبستانی فوق‌العاده است، پاکی، عشق آنها به شکل‌دهی باور‌ها و اتصال هیجانی با شخصیت‌هاست که باعث می‌شود آموزش مهارت‌های سواد رسانه‌ای به آنها مشکل‌تر شود. مسائلی مانند تبلیغات، محتوا‌های نامناسب با توجه به رده‌ی سنیِ آنها و همچنین محتوا‌های بزرگسالانه‌ای که در معرضش هسند، آنها را در برابر درک نادرست، دست‌کاری ذهنی، سردرگمی و حتی ترسیدن آسیب‌پذیر می‌کند.
سعی کنید با استفاده از تمام رسانه‌هایی که کودکان از پیش با آنها درگیر بوده و در معرضش هستند، از تبلیغات تلویزیونی گرفته تا فیلم‌ها، فرایند آموزش مهارت‌های سواد رسانه‌ای را آغاز کنید. کاری کنید که به حرف زدن و فکر کردن راجع به موضوعات عادت کنند.
برای آموزش از مثال‌های بصری استفاده کنید. زمانی که احساس کردید آنها هنوز برای دست کشیدن از دنیای خیالی‌شان آماده نیستند، اصرار نکنید.
از آنچه که می‌دانند شروع کنید.
از ایده‌هایی شروع کنید که آنها می‌دانند واقعی نیست، مانند هیولا‌ها و دیگر موجودات خیالی. راجع به خیالی و ساختگی بودن این موجودات با آنها صحبت کنید. بگویید که این‌ها تنها ایده‌هایی هستند که ما در ذهنمان ساخته‌ایم.
رسانه‌هایشان را به دنیای واقعی ربط دهید.
زمانی که شخصیت فیلم عملی واقع‌گرایانه انجام می‌دهد یا صحنه‌ای نزدیک به واقعیت به تصویر درمی‌آید، ارتباط‌شان را با دنیای واقعی به کودکان نشان دهید: «در زندگی واقعی هم این گونه می‌توانست رخ دهد».
مقایسه کنید.
از چیز‌هایی که برای آنها آشناست مانند بسته‌بندیِ اسباب‌بازی یا غذا استفاده کنید و از آنها بخواهید که تفاوت‌ها و شباهت‌های اشیایی را که داخل بسته‌بندی‌ها هستند در مقایسه با تصویر روی جلدشان بیان کنند.
راجع به تفاوت‌های میان رسانه و واقعیت گفت‌وگو کنید.
زمانی که کتابی را باهم می‌خوانید یا فیلمی را تماشا می‌کنید، از کودک خود بپرسید که اگر کسی «واقعا» کاری را انجام دهد که شخصیت داستان انجام می‌دهد، چه اتفاقی خواهد افتاد.
مقاله مرتبط: آموزش تفکر انتقادی در مهدکودک
بپرسید:
برنامه‌های تلوزیونی: «این برنامه راجع به چیست؟». «چه چیزی را دیدی و شنیدی که باعث شد چنین فکری کنی؟».
تبلیغات: «آیا هیچ‌کدام از دوستانت را شناختی (منظور از دوستان همان شخصیت‌هایی است که کودک دوست‌شان دارند)؟. «به تو چیز‌هایی گفتند؟».
کتاب‌داستان‌ها: «چه کسی داستان را تعریف می‌کند؟». «از کجا می‌دانی؟».
فیلم‌ها: «چه اتفاقی در داستان افتاد؟»؛ «چه فکری راجع به آن داشتی؟».
بازی‌های آنلاین: «زمانی که روی آن بخش کلیک کردی چه اتفاقی افتاد؟»؛ «آیا زمانی که کلیک کردی صدایی شنیدی؟».
بسته‌بندیِ محصول: «چه تصویری روی بسته‌بندی است؟»؛ «آیا با محصول داخل بسته شباهت دارد؟».
تمام موارد بالا: «آیا آنها شخصیت/عروسک/شی را از نزدیک نشان دادند یا با فاصله؟»، «چرا؟».
تمام موارد بالا: «باعث شد چه حسی پیدا کنی؟»، «چه چیزی باعث شد که چنین حسی کنی؟».
منبع: کامنس سنس مدیا
پاسخ‌ها